Sinds eind 2012 begin 2013 ben ik me meer en meer bewust geworden van de stempel die wij drukken op onze aardbol.
Gelukkig kom ik heel veel kleine initiatieven tegen die bijdragen aan een verbetering van de aarde. Waarschijnlijk een van de meest bekende is het in Haarlem gevestigde Dopper. Niet alleen ik vul mijn flesje minimaal 2x per dag, ook op de basisscholen van MeerPrimair heeft al het personeel een fles en zelfs sommige scholen hebben alle leerlingen een fles gegeven. Simpelweg om meer te drinken en daarvoor een duurzaam transport middel te gebruiken. geen wegwerpbekers, geen wegwerpflesjes, maar gewoon een stevige herbruikbare plastic fles.
Toch maak ik me zorgen. Want wij zitten allemaal in ons kapitalistische leventje keer op keer onszelf te overtreffen, ten koste van, inderdaad de leefomgeving van onze kinderen en kleinkinderen. Vandaag heb ik de documentaire van Bernice Notenboom gekeken. Honderdtwintig minuten bewustwording. Honderdtwintigminuten hele duidelijke uitleg. Het verschil is 2 graden! Het verschil tussen -1 en +1 graden. Het verschil tussen vriezen en dooien, het verschil tussen ijspolen of waterpolen.
Al ruim 5 jaar loop ik met de gedachte wat kan ik nu doen. Ik ben trots op wat we al doen. Ons hele huis is verlicht met LED verlichting. Dat scheelt zo veel energie. We gebruiken uitsluitend groene energie bij onze energie maatschappij NLE en we hebben zonnepanelen waarmee we ook nog eens ons eigen energie opwekken.
Ondertussen werk ik bij een mediabedrijf waar jaarlijks zo’n 50 kilogram papier bij een kleine 500.000 huishoudens naar de brievenbus worden gebracht. Die 25 miljoen kilo papier die we vol drukken met inkt, moet ook weer worden verwerkt, nadat we het naar de papierbak hebben gebracht.
Ik zou zo graag willen werken voor een bedrijf dat meehelpt om de aarde een beetje beter te maken. Ik heb het voor mezelf zo geformuleerd: Bedrijven die zich inzetten voor structurele verbetering van de aarde door duurzame producten of diensten te ontwikkelen.
Want we moeten iets doen, daar moeten we ons allemaal bewust van zijn. Als je eerlijk naar de toekomst kijkt, de toekomst van je kinderen en je kleinkinderen, kun je in Nederland niet meer lachend in een auto stappen die 1 op 4 rijdt toch?
Het is een lange tijd een taboe geweest om aan goede initiatieven goed geld te verdienen. Maar waarom?
Waarom iemand of een bedrijf niet goud geld verdienen als het bijdraagt aan een beter toekomst?
Zie ik alleen die taboe? Of is het (nog) zo?
Gek toch, als ik het omdraai, bedrijven of personen die de aarde kapot maken mogen wel miljonair worden?
Ik hoop dat het heel veel, heel veel mensen miljonair worden door initiatieven die de wereld en met name het klimaat verbeteren.